کجاست حسن(ع)، کجاست حسین(ع) ، کجاست فرزندان حسین(ع) که صالحند یکی پس از دیگری ، و را ستگویانند یکی پس از دیگری ، کجایند آنان که راه نجاتند یکی پس از دیگری ، کجایند آنان که خوبانند یکی پس از دیگری ، کجایند خورشیدهای درخشان، کجایند ماهای تابان، کجایند ستاره های فروزان، کجایند پرچمهای دین و پایه های دانش، کجاست بقیة الله که خالی از عترت طاهرۀ هدایت کننده نیست کجاست آنکه چشمها به راه اوست، برای راست کردن پستی ها و کجی ها، کجاست آنکه مایه امید است برای از بین بردن جور و دشمنی، کجاست آنکه ذخیره شده برای نو ساختن فرضیه ها و سنّت ها، کجاست آنکه اختیار شده برای بر گردانیدن آئین و شریعت، کجاست آنکه آرزو می رود برای زنده کردن کتاب قرآن و حدود آن، کجاست زنده کنندۀ آثار دین و اهل دین، کجاست درهم شکنندۀ شوکت تجاوزکاران، کجاست ویران کنندۀ بناهای شِرک و دوروئی ، کجاست نابود کنندۀ اهل فسق و فجور و معصیت و تجاوز، کجاست درو کنندۀ شاخه های گمراهی و اختلاف ، کجاست محو کنندۀ آثار کجروی و هواپرستی ، کجاست بُرندۀ ریسمانهای دروغ و افتراء ، کجاست نابود کنندۀ سرکشان و متمردان، کجاست بنیان کَن اهل عنادوگمراهی وبی دینی کجاست عزت بخش دوستان وذلیل کنندۀ دشمنان کجاست گردآورندۀکلمه براساس تقونی کجاست باب الله که ازاووارد شوند کجاست وجه الله که بسوی اومتوجه شوند دوستان کجاست واسطه وسیب متصل میان زمین وآسمان کجاست صاحب روزپیروزی وبرافزازندۀ
پرچم هدایت کجاست گردآورندۀ خصلت درستکا ری و خوشنودی کجاست طا لب خون(بنا حق ریختۀ) پیغمبران و «خون» فرزندان پیغمبران کجاست طا لب خون شهید (مظلوم) درکربلا کجاست آنکه یاری شده برکسی که تجاوز کرده بر(حقوق) او و افتراء بسته، کجاست آن مضطری که اجابت شود هرگاه دعا کند، کجاست پیشوای مخلوقات که دارای نیکی و پرهیزگازیست، کجاست فرزند پیغمبرِ برگزیده «محمد مصطفی(ص)» و فرزند «علیّ مرتضی» و فرزند «خدیجۀ نیکوکار» و فرزند «فاطمه» .
پدر و مادرم فدای تو و جانم قربان تو و سپر بلای تو، ای پسر بزرگ مردان مقرّب، ای پسر نجیبان گرامی ، ای پسر راهنمایان راه یافته، ای پسر خوبان مهذّب، ای پسربزرگ مردان بانجابت، ای پسرمردان پاک پاکیزه ،ای پسرسروران برگزیده، ای پسررؤسای با کرامت، ای پسرماههای تابان، ای پسر چراغهای فروزان، ای پسر ستارگان فروزنده، ای پسر اختران درخشان، ای پسر راههای آشکار، ای پسرپرچم های واضح، ای پسر عاملهای کامل، ای پسر سنّت های مشهور، ای پسرعلامت های وارد شده، ای پسر معجزات موجود، ای پسر دلیلهای آشکار، ای پسر صراط مستقیم، ای پسرخبر بزرگ، ای پسر کسی که او درامّ الکتاب پیشگاه
خدای بلند مرتبه و حکیم است، ای پسرآیت ها و بیّنه ها، ای پسردلیلهای روشن، ای پسر برهانهای واضح و آشکار، ای پسرحجت های رسا، ای پسر نعمت های فراوان، ای پسر طه و(آیات) محکمات، ای پسر یس و الذاریات، ای پسرطور و العادیات، ای پسر کسی که نزدیک شد پس فرود آمد پس شد به اندازۀ پهنای دو کمان یا نزدیک تر، نزدیکی و تقربی از خدای والای بلند مرتبه !
کاش می دانستم تا کجا مستقر شده دوری تو!
کاش می دانستم اکنون به کجایی!
بازهم صبح شد ظهر شد و آخر غروب شد نیامدی!